izmir...

aynı güneş, hergün burda da doğar, burda da batar.

ama izmirde ayrı bir güzel...

herşey daha bir güzel.

birde ben...

ölümle birlikte geliyorsun aklıma,
öznesi ben oluyorum cümlemin yüklemi ölüm.
geri kalanıda sen.
bazen belirtili nesne oluyorsun,
bazen belirtmeden kendini gidiyorsun cümlemden.
geriye bir ölüm kalıyor, birde ben...

bitti...

bitti
kolay oldu
sadece gülümsedik birbirimize
dokunduk son kez
ve ben öldüm, ilk kez
bitti.

gitti
jeneriği bile beklemedi
yalnız ben kaldım
yalnız ben
yalnız
yalnız gitti